De Italiaanse grammatica is, net als veel andere Romaanse talen, rijk aan werkwoordvervoegingen. Een fundamenteel werkwoord dat je vaak zult tegenkomen is “fare”wat "doen" of "maken" betekent. In dit artikel bekijken we de vervoeging van “fare” in verschillende tijden en stemmingen in de Italiaanse grammatica.
Tegenwoordige tijd
In de tegenwoordige tijd, “fare” conjugaten als volgt:
- Io faccio (Ik doe/maak)
- Tu fai (Je doet/maken)
- Egli/ella fa (Hij/zij doet/maken)
- Noi facciamo (We doen/maken)
- Voi fate (Jullie doen/maken allemaal)
- Essi/esse fanno (Ze doen/maken)
Verleden tijd
In de verleden tijd, “fare” vervoegt met het hulpwerkwoord “avere” (hebben). Hier zijn de vervoegingen:
- Io ho fatto (Ik deed/maakte)
- Tu hai fatto (Je deed/maakte)
- Egli/ella ha fatto (Hij/zij deed/maakte)
- Noi abbiamo fatto (We deden/maakten)
- Voi avete fatto (Jullie hebben het allemaal gedaan/gemaakt)
- Essi/esse hanno fatto (Zij deden/maakten)
Toekomstige tijd
Toekomstige acties uitdrukken met “fare”Gebruik de vervoegingen van de toekomende tijd:
- Io farò (Zal ik doen/maken)
- Tu farai (Je zult doen/maken)
- Egli/ella farà (Hij/zij zal doen/maken)
- Noi faremo (We zullen doen/maken)
- Voi farete (Jullie zullen allemaal doen/maken)
- Essi/esse faranno (Zij zullen doen/maken)
Voorwaardelijke Stemming
In de voorwaardelijke wijs, “fare” drukt acties uit die onder bepaalde omstandigheden zouden gebeuren. De vervoegingen zijn:
- Io farei (Ik zou doen/maken)
- Tu faresti (Je zou doen/maken)
- Egli/ella farebbe (Hij/zij zou doen/maken)
- Noi faremmo (We zouden doen/maken)
- Voi fareste (Jullie zouden allemaal doen/maken)
- Essi/esse farebbero (Ze zouden doen/maken)
Imperatieve Stemming
De gebiedende wijs wordt gebruikt om bevelen of verzoeken te geven. De gebiedende vervoegingen van “fare” zijn:
- Fa' (Doen/Maken - enkelvoud, informeel)
- Fai (Doen/Maken - enkelvoud, formeel)
- Faciamo (Laten we doen/maken)
- Fate (Doen/Maken - meervoud)
Subjunctieve Stemming
In de aanvoegende wijs, “fare” wordt gebruikt om twijfel, onzekerheid of subjectieve verlangens uit te drukken. De vervoegingen zijn onder andere:
- Che io faccia (Dat ik doe/maak)
- Che tu faccia (Dat je doet/maakt)
- Che egli/ella faccia (Dat hij/zij doet/maakt)
- Che noi facciamo (Dat we doen/maken)
- Che voi facciate (Dat jullie allemaal doen/maken)
- Che essi/esse facciano (Dat ze doen/maken)
Voorbeelden van gebruik
Hier zijn enkele voorbeelden van hoe het werkwoord “fare” kan in verschillende contexten worden gebruikt:
-
Tegenwoordige tijd:
- Io faccio la spesa al supermercato. (Ik doe de boodschappen bij de supermarkt.)
- Maria fa la torta per la festa. (Maria maakt de taart voor het feest).
-
Verleden tijd:
- Abbiamo fatto una passeggiata al parco ieri sera. (We hebben gisteravond in het park gewandeld.)
- Marco ha fatto un viaggio in Giappone l'anno scorso. (Marco maakte vorig jaar een reis naar Japan.)
-
Toekomstige tijd:
- Domani farò i compiti per la scuola. (Morgen maak ik mijn huiswerk voor school).
- La prossima settimana faremo una gita in montagna. (Volgende week gaan we op reis naar de bergen).
-
Voorwaardelijke Stemming:
- Se avessi più soldi, farei un viaggio intorno al mondo. (Als ik meer geld had, zou ik een wereldreis maken).
- Farei volontariato se avessi più tempo libero. (Ik zou vrijwilligerswerk doen als ik meer vrije tijd had).
-
Imperatieve Stemming:
- Fai attenzione quando attraversi la strada! (Let op als je de straat oversteekt!)
- Faciamo una pausa e prendiamo un caffè. (Laten we even pauzeren en koffie drinken.)
-
Subjunctieve Stemming:
- Mi dispiace che tu non faccia parte della squadra. (Het spijt me dat je geen deel uitmaakt van het team).
- Spero che Maria faccia bene all'esame. (Ik hoop dat Maria het goed doet op het examen).
Deze voorbeelden illustreren hoe “fare” kan in verschillende situaties gebruikt worden om acties, bedoelingen en verlangens uit te drukken in het Italiaans.